Po dłuższej przerwie.

Byłem bez neta miesiąc, a później jakoś wypadłem z rytmu pisania bloga. Czy wpadnę w niego znowu czas pokaże. Knajpiane życie płynie sobie bez większych zakłóceń. Ot co dzień przekonuję się, że świat jest pełen czubków, dziwaków, samotników, palaczy, alkoholików... Wrócił do nas po dłuższym czasie kolega Bart - miłośnik białego wina. Lubię gościa bo ma specyficzne, bliskie mojemu poczucie humoru, tyle, że to wariat, no wariat normalnie. Uodporniłem się juz na jego podpuchy, próby nabrania mnie na "postawienie drinka". Obraża się taki z byle powodu, ale gdybym się przejmował tym czy innymi fochami barowych bywalców szybko by mi odbiło.

Jak już pisałem czasem dochodzi do scysji. Ostatnią mini-rozróbę (zdławioną w zarodku) zafundowało stukilowe dziewuszysko. Nie dość, że głupie i koszmarnie brzydkie to agresywne. Ni z tego ni owego jęła tłuc puszką z Red Bullem o blat baru czyniąc przy tym niejaki rozgardiasz. Zainterweniował ochroniarz. My wcielamy w życie zasady a'la Rudolf Giuliani z Nowego Jorku - zero tolerancji. Zatem Pani ta została poporszona o opuszczenie sali. Gdy John przelał jej drinka ze szklanki do plastikowego kubka na wynos - dziewoja doznała gwałtownych pofałdowań na swojej zwyczajnie gładkiej jak czoło Tomasza Lisa korze mózgowej. Wierzgnęło to to, chlusnęło drinkiem w Johna i poczęła stawiać czynny opór.

Trzeba było to zwaliste, otumanione alkoholem cielsko ciągnąć po ziemii. Zawsze sądziłem, ze tego typu sceny będą mnie bawić, ale tym razem odczuwałem tylko niesmak. Z tego wszystkiego dobre, że owa potworna przedstawicielka części rodzaju ludzkiego nazywanej "płeć piękna" otrzymała długoterminowego bana na wizyty w naszym pubie.

Poza tym niewiele się zmienia. Ludzie wchodzą i wychodzą. Zaglądają marynarze z różnych stron świata - Filipińczycy, Turcy, a nawet Kanadyjczycy się trafili. Jak mam szczęście to trafia się ktoś interesujący w momencie kiedy mam czas sobie z nim pogadać. Jak sobie przypomnę to napiszę. Na razie kończę, ale wrócę niebawem.